جزایر فارو ( Faroe Island ) جزایری پر زرق و برق ، که بین دریای نروژ و اقیانوس اطلس شمالی قرار دارند و تحت حاکمیت پادشاهی دانمارک قرار دارند. گروهی از 18 جزیره با طبیعتی شگفت انگیز که با وجود تنها، 50،000 ساکن ، زبان و فرهنگ خود را حفظ کرده اند. شهرهای تمیز و جذاب با خانه های رنگارنگ، که به چشم انداز اضافه می شوند. عکاسان یک پدیده نادر را در اجزایر فارو توانسته اند نشان دهند – یک ابر که در بالای جزیره Lítla Dímu قرار دارد.
پایتخت و بزرگترین شهر ان، تورشاون ( Tórshavn )، کمترین ساعت آفتابی را در بین شهرهای جهان دریافت می کند و تنها 840 ساعت در سال آفتاب دارد .
جزایر فارو در حالی که تا به امروز بخشی از پادشاهی دانمارک هستند، دارای خودمختاری گسترده هستند و اکثر مناطق را به غیر از دفاع نظامی، پلیس، عدالت و ارز، با کنترل نسبی بر امور خارجی آن کنترل می‌کنند.از آنجایی که جزایر فارو بخشی از همان منطقه گمرکی دانمارک نیستند، آنها یک سیاست تجاری مستقل دارند و می‌توانند قراردادهای تجاری خود را با سایر کشورها منعقد کنند.
جزایر فارو یک گروه جزیره ای متشکل از 18 جزیره اصلی (و در مجموع 779 جزیره، شبه جزیره، و اسکری) در حدود 655 کیلومتری (407 مایل) از سواحل شمال اروپا، بین دریای نروژ و اقیانوس اطلس شمالی، حدودا در نیمه راه بین ایسلند و نروژ، نزدیکترین همسایگان جزایر شمالی و هبریدهای بیرونی اسکاتلند هستند.
فاصله جزایر فارو تا:
رونا، اسکاتلند (غیر مسکونی): 260 کیلومتر (160 مایل)
شتلند (فولا)، اسکاتلند: 285 کیلومتر (177 مایل)
اورکنی (وستری)، اسکاتلند: 300 کیلومتر (190 مایل)
اسکاتلند (سرزمین اصلی): 320 کیلومتر (200 مایل)
ایسلند: 450 کیلومتر (280 مایل)
نروژ: 580 کیلومتر (360 مایل)
ایرلند: 670 کیلومتر (420 مایل)
دانمارک: 990 کیلومتر (620 مایل)
مساحت این جزایر 1399 کیلومتر مربع (540 مایل مربع) است و دریاچه‌ها و رودخانه‌های کوچکی دارند، اما دریاچه‌های اصلی ندارند. 1117 کیلومتر (694 مایل) خط ساحلی وجود دارد. تنها جزیره خالی از سکنه مهم لیتلا دیمون است.
جزایر ناهموار و صخره ای با قله های کم ارتفاع هستند. سواحل بیشتر صخره هستند. بلندترین نقطه Slættaratindur در شمال Eysturoy، 882 متر (2894 فوت) بالاتر از سطح دریا است.
جزایر فارو از یک توالی به ضخامت تقریباً شش کیلومتر از گدازه‌های عمدتاً بازالتی تشکیل شده‌اند که بخشی از استان بزرگ آذرین اقیانوس اطلس شمالی در طول دوره پالئوژن بود.
جزایر فارو دارای موزه ها و گالری های متعددی است.غذاهای سنتی فارو عمدتا بر اساس گوشت، غذاهای دریایی و سیب زمینی هستند و از سبزیجات تازه کمی استفاده می کنند. گوشت گوسفند اساس بسیاری از وعده‌های غذایی است، و یکی از محبوب‌ترین خوراکی‌ها گوشت گوسفندی skerpikjøt است. در فارو از طریق جاده، جزایر اصلی توسط پل ها و تونل ها به هم متصل می شوند. Strandfaraskip Landsins که متعلق به دولت است خدمات اتوبوس و کشتی عمومی را به شهرها و روستاهای اصلی ارائه می دهد. راه آهن وجود ندارد.
زبان فاروئی زبان اصلی و رسمی کشور است، در حالی که زبان دانمارکی در مدارس تدریس می شود و می تواند توسط دولت فارو در روابط عمومی استفاده شود.
جزایر فارو از سال 1388 تحت کنترل نروژی-دانمارکی بوده است. معاهده کیل در سال 1814 اتحادیه دانمارک و نروژ را خاتمه داد و نروژ تحت حاکمیت پادشاه سوئد قرار گرفت، در حالی که جزایر فارو، ایسلند و گرینلند در تملک دانمارک باقی ماندند. از زمان های قدیم جزایر فارو دارای یک پارلمان (Løgting) بودند که در سال 1816 لغو شد و جزایر فارو قرار بود به عنوان یک استان دانمارکی معمولی اداره شود و Amtmand به عنوان رئیس دولت آن اداره شود. در سال 1851، لوگتینگ احیا شد، اما تا سال 1948 عمدتاً به عنوان یک نهاد مشورتی خدمت می کرد.