مکان های دیدنی لائوس

تپه فوسی یک نقطه برجسته در وسط شهر است؛ موقعیت مرکزی آن و ارتفاع آن 100 متراست، دیدنی های شگفت انگیز لانگ پرابانگ، رودخانه خان خان و موزه ملی را به نمایش می گذارد. بازدید کنندگان با  328 گام به بالای فوسی و معبد  آن می توانند صعود کنند. معبد  ،معروف به وات چام سی، در سال 1804 ساخته شده است، و نمای طلایی آن را می توان  تقریبا در هر نقطه  لوگان پراگ دید.

هزینه ورود به Wat Chom Si  بیست هزار لک (2.36 دلار) است اگر شما یک خارجی هستید. وات چام سیتی به عنوان یکی از مقدس ترین معابد شهر لائوس به شمار می رود؛ اگر قصد دارید تا به این نقطه بروید، باید لباس و رفتار یک معبد مقدس بودایی داشته باشید !

موزه ملی یک کاخ سلطنتی بوده است که بین سالهای 1904 و 1909 از آجر و گچ ساخته شده است. درون آن تعدادی از آثار مهم مذهبی و فرهنگی وجود دارد؛ یکی از آنها اهمیتی برجسته دارد ، بوته 50 کیلوگرمی طلایی ایستاده ، شناخته شده به عنوان “پر بنگ” است که نام شهر  (Luang Prabang به معنی “شهر پر بنگ”) است.

پس از حضور فرانسه در هندوچین، این اثر ناپدید شد، دولت کمونیست هنگامی که به سر می برد، آخرین خانواده سلطنتی را به زندان انداخته و تبعید کرد … اما مقامات عاقلانه گنجینه های سلطنتی را در موزه حفظ کرده اند.اتاق تخت سلطنتی و اتاق های خصوصی نگهداری شده اند، و مجسمه سلطنتی در کنار راهرو قرار گرفته اند.

هزینه ورود به موزه هزینه 30 هزار  (3.76 دلار)؛ عکاسی و کفش در داخل نیز ممنوع است.

Wat Xieng Thong در سال 1560 توسط پادشاه Setthathirath تکمیل شد، ویت Xieng Thong  تبدیل شد به یک معبد سلطنتی قابل احترام تحت حاکمیت مستقیم پادشاهان لائو؛ در حقیقت، پادشاهان لائوس اغلب در وات به سر می بردند.

معبد یکی از زیباترین ها در لائوس است و به عنوان یک سایت سلطنتی تزئین شده است: یک سقف سه لایه تزئین شده، دربهای طلایی در ورودی نشانگر لحظات زندگی حیاتی بودا هستند و دیوارهای سرخ چپل با موزاییک تزئین شده اند . یکی از ساختمان های این سایت،  محل خودروی مراسم تشییع جنازه و طلایی یکی از پادشاهان سابق لائوس است.

ابتدا ساخته شده در سال 1520 توسط پادشاه Visounnarat، وات Visoun برای اولین بار ساخته شده از چوب و به عنوان مقبره برای تعدادی از افراد مقدس بودایی خدمت کرده است. درگیری های فراموشی نشدنی چینی، ساختار اصلی را سوزانده و خرابه شکل گرفته است . سپس وات ویسون در سال 1920 با کمک فرانسوی ها دوباره بازسازی شد و اکنون تعدادی از آثار هنری مذهبی و فرهنگی را در بر می گیرد. بزرگترین مجسمه بودا در لئونگ پراگنگ – فرا چائو اونگ لوانگ – Wat Visoun اینجاست

هزینه ورود به  20،000  به داخل وات است. این بنا برای بازدیدکنندگان هر روز از ساعت 8 صبح تا 5 بعدازظهر باز است.

بیش از 300 دستفروش ،صنایع دستی، ادویه جات، سوغاتی و مواد غذایی در بازار شب در امتداد خیابان Sisavangvong وجود دارند. محصولات آنها نسبتا ارزان هستند و می توانند حتی اگر شما مهارت های haggling خود را به کار ببرید ( چانه زنی )، حتی ارزان تر بشوند.

حتی اگر شما چیزی را خریداری نکنید، می توانید احساس کنید که از فرهنگ محلی استفاده کرده اید. درست مانند لئونگ پرابنگ، بازار شب آرام است؛ بازار شبانه از ساعت 5 عصر تا 10 شب باز می شود.

در 2 مایلی شمال لئونگ پراگبان روستایی است که به هنرهای زیبا بافت پارچه های سنتی اختصاص دارد.روستای Ban Phanom قبلا محل رسمی فراورده های ابریشمی خانواده سلطنتی لائوس بود؛ کسب و کار عادی شده و در شهر حتی بدون پادشاهان کار ادامه دارد. بسیاری از محصولات آنها راه به بازار شب که در بالا ذکر شده است، پیدا می کنند.

حتی در دوران مدرن امروز، روش ها و تکنیک های Ban Phanom همچنان در گذشته ریشه دارد؛ بیشتر خانواده های روستایی دارای یک یا چند  دستگاه بافندگی هستند.